”eSMA ” Hasan Ulaş

başka yerleri bilmem, burada

daha ölmemenin adı yaşamak

tırnaksız kalmaya gör

eteğine düşen ateşi başına varasıya kaale almaz insanlar…

kimi ‘yok’ tan vermez kimi ‘çok’ tan

analar, elinde yüreği bir yerde durur

babalar, elinde yüreği bir yerde

gel de çıkma zıvanadan

ah! la vah! arası üzülenlerin örtülüp ayıbı

astarla yüz arasındaki bozuklarla yamanır vicdanları

bey’in olsun!

iskambilden saraylar kâğıttan uçaklar

yelden yele itibar!

yeter ki

kanla, terle doldurup taşırdığımız

avaneyle öteye aşırdığınız ummandan

bir damla can suyu bizim olsun

bir EYY! der, kurlar irkilir

kenar-ı Dicle’nin beyi kürklenirken

kumbarada evlada ömür mü birikir?

kuldan damlayanı göl etmek kula düştü

umman başında yağmur duasına çıkaran bey utansın!

not: Şairin isteğiyle bu şekilde yayımlanmıştır.